noelobfer Elke vrouw onthult haar seksualiteit op haar eigen manier. Een sterk gevoel helpt iemand, iemand die zorgt en een gevoelige partner. Onze lezer hielp tegelijkertijd een verband te vinden met vijf mannen. Het leek haar waanzin, maar zij zonder spijt herinnert zich dat seksuele obsessie.
Vijf geliefden die niet van elkaar worden verdacht en geen enkele liefde. Maar dit is wat haar hielp openen als een vrouw. Hoe dit verhaal begon en hoe de gekke liefdesmarathon eindigde?
“Hij was getrouwd, ik ben hartstochtelijk verliefd en alle zes jaar dat onze relatie duurde, ik hoopte dat hij op het punt stond te scheiden en we zouden trouwen … maar hij werd nog steeds niet gescheiden, en onze vurige romantiek vloeide geleidelijk aan in een gelijkmatige, stabiele romantiekverbinding. Op een mooie dag betrapte ik dat ik dacht dat ik niet langer werd gekweld, ik leed niet vanwege de besluiteloosheid van mijn vriend en gaf aan mezelf toe dat ik geen heldere gevoelens meer had. En toen heb ik een tweede erkenning gedaan dat er in deze optie voor mij ongetwijfeld voordelen zijn ten opzichte van het gezinsleven.
Ik ben niet de enige, ik ben «met een man» – voor mezelf – bevestiging was het belangrijk. En tegelijkertijd ben ik relatief vrij, niet voor intriges aan de zijkant, maar vrij om een carrière uit te voeren, niet beperkt door het dagelijks leven, mag zich niet dagelijks aanpassen onder iemands stemming, smaken en gewoonten. Nou, een keer per week om te koken is het diner zelfs leuk. Ons geslacht werd ook gelijkmatig, vertrouwd en «gezellig». We waren goed geschikt voor elkaar, niets irriteerde ons, het verlangen was geen gas.
De situatie was zo comfortabel dat ik niet echt aan de toekomst dacht: hoe lang het kan duren, wat er zal gebeuren als onze relatie eindigt. Maar toen hij eenmaal zei dat hij zakelijke problemen had en dat hij het land zal moeten verlaten. Voor goed.
Na zijn vertrek was ik «bedekt». Ik heb niet meer naar hem geautoreerd – nee, het leek me gewoon dat ik me in een vacuüm bevond, onnodig voor iemand, niet van iemand geliefd. Paniek, wanhoop: hoe kan ik zo frivool en onzorgvuldig zijn? En nog belangrijker -die me nu nodig heeft, op dertig -vijf, als er twintig jaar lang verleidelijk zijn,? Ik tuurde in de spiegel en zocht uitsluitend tekortkomingen: de eerste rimpels, tassen onder de ogen, een gemengde buik. Mijn gezellige appartement veranderde in een woestijn, waar ik tranen over mijn eenzaamheid giet. Deze eerste weken waren gewoon verschrikkelijk.
Ik weet niet wat er met mij zou gebeuren als de man op hetzelfde feest niet duidelijk jonger was dan ik. Zijn bedoelingen waren duidelijk, ik verwierp eerder zulke betroffenten verontwaardigd. Maar nu was alles anders. Iemand wil me tenminste, tenminste iemand ziet een vrouw in mij! Ik greep hem als een verdrinking man. We gingen naar mijn huis. En iets verbazingwekkend: hoewel mijn willekeurige partner niet bijzonder bekwaam in liefde was, maar met hem die avond ervoer ik iets ongelooflijks. Ik stelde me niet eens voor dat je zo’n plezier kon ervaren.
Waarom het is gebeurd? Zoals veel vrouwen had ik geheime verlangens en fantasieën. Alleen wanhoop deed me ze in werkelijkheid proberen.
Ik ervoer acute schaamte, maar hij was het die het verlangen gooide. We begonnen elkaar alleen voor seks te ontmoeten. En er kwam nog steeds plezier.
De pijnlijke twijfels over mijn eigen aantrekkelijkheid trokken zich ergens terug, ik voelde mijn vrouwelijke kracht en kracht over mannen. Blijkbaar werd dit duidelijk gelezen, omdat ik steeds meer de blik op mezelf begon op te merken. Dit was vreselijk geïnspireerd door mij, een soort opwinding flitste in mij. Ik stak de verboden lijn over, opende mijn «Pandora Box» en kon niet langer stoppen.
Letterlijk twee maanden later kwam ik in het bed van mijn collega terecht, hij was twintig jaar ouder dan ik, maar dit stoorde me helemaal niet.
De volgende was mijn peer. En het begon: na een tijdje had ik vijf geliefden, die ik behendig afwisselde, dus ze wisten niets van elkaar. Ik ervoer geen spijt voor hen-ze waren allemaal gepassioneerd over mij, maar niet zozeer dat ik mijn hart aan iemand brak. We waren verbonden door sympathie, soms gemeenschappelijke interesses – en seks! Dat was wat ik nodig had.
Mijn zelfvertrouwen is ongelooflijk opgestaan - het zou zijn wanneer zoveel mannen je wensen! Maar communicatie met hen was ook een opwindende kennis van mezelf – met verschillende partners, ik bleek anders: de libertijne en bescheiden, onbeleefde en teder, gedurfd en romantisch.
Ik leek verschillende rollen te spelen, hiervan veel plezier te krijgen en kon niet genoeg krijgen.
Ik was in een klootzak, het was een soort waanzin! Het lijkt mij dat ik alleen dankzij deze ervaring een echte vrouw in mezelf ontdekte, alle hoeken voor mijn interne ruimte onderzocht, waarvan ik nog niet had vermoed. Uit deze kennis werd het vertrouwen op zichzelf geboren, een gevoel van grond onder de voeten. Het leven leek niet langer beangstigend. Ik was zelfs trots op mezelf, met mijn emancipatie, vrijheid van conventies en keek meer dan eens neer op mijn collega’s, ondergedompeld in familieproblemen: ze zouden weten waar ze van waren beroofd!
Mijn «experiment» ging een jaar of een beetje meer door. Geleidelijk, vanuit de adrenaline die constant in het bloed ziedt, begon ik moe te worden. Het is onmogelijk om altijd onder de huidige tijd te zijn. Maar er was nog iets anders. Ik heb al gezegd over de «verboden lijn». Ja, ik besloot om de interne verboden te doorbreken, maar ze verdwenen niet, ik voelde dat ik iets onredelijk deed. Eerst versterkte het mijn verlangen alleen op elke datum, maar na verloop van tijd begon deze innerlijke stem me steeds meer te storen. Ik heb veel rollen geprobeerd, maar ik kon niet langer begrijpen wat ik zelf ben. Ik moest opnieuw om een vraag stellen: wat is de volgende stap?
Op vakantie heb ik alleen gelaten, maar in feite ontsnapte ik uit mijn mannen. Er was een koude lente, er waren weinig vakantiegangers, en ik liep dagenlang rond de lege kust, zonder zelfs maar na te denken, maar gewoon luisteren naar de plons van de golven, alsof ik alle extra, opwindende, die in mij
had verzameld en het opruimde ruimte voor wat nieuw leven. Twee weken later daar, op de lege bank, ontmoette ik een man die mijn leven veranderde. We spraken urenlang en er ontstond iets heel belangrijks tussen ons dat het eng was om bang te maken. Noch hij, noch ik hadden haast om seks te hebben. Dit gebeurde later, na de vakantie. En het werd duidelijk dat ik geen andere nodig heb. Hieruit heb ik grote opluchting ervaren.
We zijn al 12 jaar samen en het komt me zelfs nooit op om van gedachten te veranderen. Hij is zo native, bekend, begripvol. Dit zijn compleet verschillende relaties, veel kalmer en comfortabeler, ze hebben veel warmte, tederheid, zorg. Maar als het op seks aankomt, veranderen we volledig. Er is geen gewoonte en eentonigheid! Het belangrijkste is dat ik niet bang ben om over mijn fantasieën te praten, ik ben niet bang om mezelf te blijven.
Het gebeurt, ik herinner me die periode van waanzin en verbaasd: was het echt mij? Dit is een complex gevoel waarin een deel van schaamte, spijt, walging is. En tegelijkertijd ben ik deze ervaring dankbaar. Hij gaf me tenslotte in feite veel. Ik ben van mijn complexen afgevallen, «getrokken in het licht» wat ik misschien nooit zou weten. Ik realiseerde me wat mijn lichaam nodig heeft, opende als een vrouw. Hoe armer mijn leven zou zonder zijn! Iemand had het geluk om zijn seksualiteit anders te openen, niet op zo’n extreme manier. Maar ik gebeurde zo. En ik heb nergens spijt van «.